Σκοπός της Προσχολικής αγωγής σύμφωνα με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο είναι να βοηθήσει το παιδί να αναπτυχθεί σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά.
Σύμφωνα με τον Piaget τα δυο πρώτα στάδια ανάπτυξης του παιδιού είναι το αισθησιοκινητικό (0 – 2 ετών) και το προλογικό (2 – 7 ετών).
Κατά την αισθησιοκινητική περίοδο η ανάπτυξη συμβαίνει κυρίως μέσω της χρήσης του σώματος καθώς εξερευνούν το περιβάλλον. Τα βρέφη “ξέρουν” με την έννοια ότι αναγνωρίζουν κάτι οικείο και “σκέπτονται” με την έννοια ότι συμπεριφέρονται προς τα αντικείμενα αυτά με προβλεπόμενους οργανωμένους και συχνά προσαρμοστικούς τρόπους. Δεν έχουν επίγνωση ότι υπάρχει άλλα οπτική γωνία εκτός από τη δική τους, μπορεί να μιλούν αλλά δεν συζητούν και όταν κάτι απομακρύνεται από το οπτικό τους πεδίο παύει να υπάρχει.
Καθώς αρχίζουν να μπουσουλούν και να περπατούν, συνειδητοποιούν την απόσταση και τις έννοιες του χώρου και του χρόνου. Επιπλέον αρχίζουν να ξεχωρίζουν τις δικές τους πράξεις ως αιτίες και προς το τέλος της περιόδου καταλήγουν σε μια βασική κατανόηση του κόσμου και στην απαρχή της ικανότητας να τον αναπαριστούν μέσα από τη γλώσσα. Τα γνωστικά επιτεύγματα των παιδιών κατά την αισθησιοκινητική περίοδο δίνουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στη χρήση των συμβόλων και παρέχουν τα θεμέλια για πιο τυπικό διδακτικό έργο.
Στην προλογική περίοδο τα παιδιά έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν σύμβολα (π.χ. γλώσσα) αλλά δεν είναι ακόμα σε θέση να τα χειρίζονται νοερά.
Τα παιδιά αυτής της περιόδου αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω, του οποίου η ύπαρξη είναι ανεξάρτητη από τα ίδια. Σταδιακά τον αποδέχονται ταυτοποιώντας έτσι τόσο τον εξωτερικό όσο και τον εσωτερικό με τον πραγματικό κόσμο. Επιπλέον σταματούν σιγά σιγά να θεωρούν ότι πολλά αντικείμενα (που για τους μεγάλους είναι αδρανή) έχουν συνείδηση ή είναι ζωντανά (Elliott, 2000).